Betacismu

El betacismo ye un fenómenu llingüísticu bien característicu, sobremanera, de delles Llingües romániques (español, gallegu, dacuando catalán, según occitanu, sardu, dialeutos nortizos del portugués y dellos dialeutos sureños d'Italia, anque tamién se da esporádicamente en rumanu y otres llingües y dialeutos romances) que consiste en xunir la pronunciación de los soníos [b] y [β] o [v]. Coles mesmes esiste n'otres llingües (por casu, el griegu), yá que se trata d'unu de los fenómenos de la evolución fonética más comunes, independientemente de la xenealoxía llingüística. Les esplicaciones daes de siguío refiérense n'especial al betacismo de les llingües romániques.